ik werd uitgenodigd om een dagje naar de dierentuin te gaan. ik was benieuwd. in de film 'for love or country' over de ontsnapping van CUBA door de trompettist Arturo Sandoval, werd door een taxi chauffeur een grapje gemaakt over de dierentuinen in CUBA. het ging als volgt: In de dieren tuinen stonden bordjes 'verboden de dieren eten te geven' maar de regering had de bordjes vervangen voor andere bordjes met de tekst: 'verboden de dieren op te eten'. tijdens het kijken naar de film ontging mij de clou, maar nu na mijn ervaring op Cuba en na het boek 'CUBA na Castro' begrijp ik wat er werd bedoeld. er is een periode geweest dat de mensen zoveel honger hadden dat ze de dieren in de dierentuin vingen om op te eten. de hokken van de zebra's zijn dan ook zo gemaakt dat mensen er niet in kunnen komen om de dieren te slachten.

Bij aankomst in de dierentuin deden we eerst een rondrit door het open veld waar de giraffen, olifanten, zebra's, struisvogels, nijlpaarden, afrikaanse koeien en andere wilde dieren rondlopen. we deden een safari met een bus en we moesten vooraf kaartjes kopen, ik mocht natuurlijk weer 25x zoveel betalen als de anderen, geen probleem. in de bus was een meisje die de kaartjes vroeg. 'waarvoor is dat?', vroeg ik verbaasd. 'ik ben jullie gids', zei ze. nou was er niet veel te vertellen, maar het was wel gezellig. haar vriendin had verkering met de chauffeur en hij had discomuziek opgezet.

Daarna gingen we zelf naar de dierenhokken en daar lagen de dieren in de hitte of ze liepen wat heen en weer. Te weinig beweging, te warm en te weinig water. ik dacht bij mezelf deze beesten hadden beter thuis kunnen blijven. omdat we er toch waren heb ik maar wat fotos gemaakt tot we het wel gezien hadden en een bordje spagetti gingen eten en toen snel naar buiten, waar géén vogeltjes fluiten, ook dáárvoor is het te warm.